Simmy (57) en Marcel (59) hadden altijd al het verlangen om iets te betekenen voor pleegkinderen. Toen hun eigen kinderen uit huis waren, was het moment daar. Via Alliade kwamen ze in contact met Jayson, een vrolijke jongen van vier. Jayson heeft een verstandelijke beperking en daardoor moeite met leren, sociale situaties en zelfstandigheid. Zijn moeder Kimberley stond er alleen voor en zocht iemand die haar één weekend per maand kon ontlasten. ‘Ik had geen vangnet, geen netwerk om mij te ondersteunen’ vertelt ze. ‘Soms had ik even ademruimte nodig.’
Wennen aan de stilte
De gezinshulpverlener Berber, pleegmoeder Simmy en moeder Kimberley zitten samen aan tafel. Ze blikken terug op de afgelopen zes jaar, waarin Jayson structureel één weekend per maand bij Simmy en haar man Marcel doorbracht. Simmy glimlacht als ze terugdenkt aan de eerste maanden. ‘De klik was er meteen. We bouwden het rustig op, eerst kwam Jayson samen met Kimberley een middag langs. Vervolgens namen we hem een dagje mee. Tot we uiteindelijk een weekend gingen proberen.’ Ook Kimberley herinnert zich dat eerste weekend goed: ‘Ik moest wennen aan de stilte thuis.’ Lachend geeft ze toe hoe ze Simmy het eerste weekend iedere dag heeft geappt.
Altijd bij iemand terechtkunnen
‘We hebben veel contact,’ vertelt Kimberley. ‘We proberen alle handelingen hetzelfde te doen. Waar Jayson ook is, de routines blijven hetzelfde.’ En ook wanneer Kimberley vragen heeft, kan ze altijd bij Simmy of Berber terecht. ‘Ik app Simmy regelmatig voor advies bij de opvoeding, maar ook wanneer ik zelf met iets zit. Door de jaren heen hebben we een goede band gekregen. Maar ook Berber weet ik te vinden. Ze was er niet alleen bij de start, maar ook onderweg. Als ik twijfel of ergens tegenaan loop, kan ik haar altijd een berichtje sturen.’ Berber vult dit aan: ‘We proberen als gezinshulpverleners altijd de ouders te ondersteunen, zodat ze zo goed mogelijk hun rol kunnen blijven vervullen. Ook al woont het kind soms ergens anders.’
Niemand hoeft dit alleen te doen
Jayson is nu 10 en met zijn ontwikkeling gaat het goed. ‘Het blijft uitdagend,’ vertelt Kimberley. ‘Ik heb inmiddels nog twee kinderen en een bonusdochter gekregen. Wanneer ik hun groei en ontwikkeling vergelijk met die van Jayson, dan is dat soms wel heftig. Maar ik ben enorm trots op de stappen die we hebben gemaakt, samen met Simmy en Marcel’. Simmy vult aan: ‘We hopen dat onze ontspannen en positieve manier van omgaan met Jayson, hem waardevolle handvatten geeft voor de toekomst.’
Berber herkent die wens. ‘Het mooie is: niemand hoeft dit alleen te doen. Kimberley, Simmy en Marcel en ook Jayson niet. Iedereen is er voor elkaar in deze constructie, we doen het samen.’
Maak de drempel niet te hoog
Voor mensen die nog twijfelen over het bieden van pleegzorg, heeft Simmy één duidelijke boodschap: ‘Soms heb ik het idee dat mensen de drempel heel hoog maken. Maar denk niet te moeilijk. Als ik mensen vertel over Jayson dan zeggen ze vaak “Wat knap!”, maar dat is het niet. Je doet wat je altijd doet. Natuurlijk ga je jouw dagelijkse routine vertragen en je acties uitleggen, maar het brengt jezelf ook heel veel.’