Missy & Titia 'Missy kan mensen echt betoveren'

Ik wist direct dat het huisdierenproject iets voor Missy zou zijn. Missy weet wat haar ‘taak’ is bij de bezoekjes. Ik zie haar echt haar best doen om contact te maken met de bewoners. Ze vindt het prima dat iedereen haar komt bewonderen of aaien. Ik had, zeker toen ze jonger was, het gevoel dat alleen huiskat zijn onvoldoende uitdaging voor haar is.

Het allerleukste vind ik de bijzondere reactie die Missy bij mensen teweeg kan brengen. Ze kan hen echt betoveren, brengt een lach op de gezichten en laat hen haar zachtheid ervaren. Ze roept dierbare herinneringen op bij bewoners aan hun eigen huisdieren van vroeger. Bij Missy kunnen ze veilig hun emoties uiten. Die magische onbevangenheid en het vertrouwen waarmee ze iedereen tegemoet treedt, maakt haar denk ik bijzonder geschikt voor het StaBij-project.

Knuffelen
Missy en ik zijn, in de ruim vijf jaar dat we meedoen aan StaBij, al aan diverse bewoners gekoppeld geweest. Nu alweer een jaar aan twee dames. De ene mevrouw is dementerend en bedlegerig. Zij heeft daardoor beperkte mogelijkheden tot afleiding. Missy kan bij haar op bed liggen en heel dichtbij haar zijn. Daardoor komt er vaak echt even contact tot stand. De andere mevrouw is eveneens dementerend maar wel mobiel en heel spraakzaam. Ze is gek op katten en wil heel graag met Missy knuffelen. Daar gaat ze helemaal in op. Ze wordt heel vrolijk van een bezoekje van Missy en vindt het ook heel bijzonder dat Missy naar haar toe komt. Ze kan dan even haarzelf zijn.

Prince & Thera: 'Dieren kunnen het leven verrijken'

Ik vind het doen van vrijwilligerswerk een belangrijke maatschappelijke waarde hebben. En dan is het dubbel fijn om op deze manier samen met mijn hond te werken.

Alles kan zonder druk of prestatie. Prince vindt de aandacht en het fysieke contact geweldig. Hij is niet eenkennig, houdt erg van aandacht en is rustig. Bovendien is hij zo groot dat hij voor iedereen fysiek bereikbaar is. Het StaBij-project past heel goed bij mij en mijn hond. Voor zowel de bewoner als voor mij zijn de bezoeken een kwaliteitsmoment. Dieren kunnen het leven van mensen verrijken en het is zo mooi om daar een steentje aan bij te dragen. Het contact tussen mens en dier kan mij nog regelmatig ontroeren.

Fysiek contact
Prince en ik gaan zo’n twee a drie keer per maand op bezoek bij twee dames in Anna Schotanus in Heerenveen. Beiden houden erg van dieren en stellen het rustige en fysieke contact met Prince op prijs. Een van de dames heeft weinig activiteiten en is erg doof. Met haar zitten we in de gezamenlijke huiskamer. Ze vindt het kijken naar de hond en het aaien fijn. Prince is rustig en groot en niet heel actief. Hij houdt erg van geaaid worden. Op de huiskamer zijn meerdere bewoners. Sommige anderen maken dan ook contact met hem.

De andere mevrouw is nog behoorlijk fit en mobiel. Zij vindt het fijn om samen met Prince te wandelen, hem te knuffelen en tegen hem te praten. We gaan naar haar eigen kamer, waar Prince een beetje rondscharrelt, bij mevrouw gaat liggen en contact maakt. Of we gaan buiten of in de gangen wandelen. Dat geeft mevrouw veel bekijks en het levert haar veel spontane aandacht op.

Daisy & Henriette: 'De bewoners genieten van Daisy'

Daisy is dol op mensen, net als ik. Ze is een vrolijke hond die iedereen leuk vindt. Onze wekelijkse bezoekjes aan Berkenstede vindt ze super. Ze loopt de hele tijd te kwispelen. Ik zie dat de bewoners van haar genieten en ik geniet daar weer van.

Daisy en ik bezoeken de bewoners van ‘de Berkenkruin’ in Berkenstede elke woensdag. Al bijna twee jaar. Om 10 uur drink ik koffie in de huiskamer en Daisy gaat bij alle bewoners langs. Iedereen vindt het leuk. Het is zo fijn om er samen met mijn hond voor te zorgen dat mensen een leuke tijd hebben.

Voldaan gevoel
Na de koffie gaat Daisy wandelen met Aard, een van de bewoners. Thuisgekomen krijgt ze nog wat brokjes van Aard en kletsen we nog wat. En hebben Daisy en ik nog zin, dan gaan we daarna nog naar ‘De Brink’ om even goeiedag te zeggen tegen een aantal oud-bewoners van ‘de Trefhoeke’. We gaan vervolgens met een heel voldaan gevoel weer naar huis.

Fleur & Wubbien: 'Bij mooi weer gaan we samen wandelen'

Fleur is een enthousiaste, lieve hond die open staat voor iedereen die haar aandacht geeft. En wanneer er zich iets bijzonders voordoet, is ze niet snel uit haar doen. Dat maakt haar een ideale hond voor StaBij. Zelf vindt Fleur de bezoekjes ook hartstikke leuk. Ze is dol op de aandacht, koekjes en wandelingen.

Fleur en ik zijn sinds 2012 samen ‘aan het werk’ als StaBij-team. Op dit moment bezoeken we elke vrijdagochtend een mevrouw die het fijn vindt om naar buiten te gaan. Bij mooi weer gaan we samen wandelen en als het regent drinken we koffie in het restaurant en doen we een spelletje met Fleur.

Gespreksstof
Het leek me altijd al leuk om iets samen met mijn hond te doen. Toen ik las dat Meriant vrijwilligers zocht voor het huisdierenproject leek het me meteen echt iets voor Fleur en mij. We doen samen iets leuks en maken een ander heel blij. Het geeft zoveel voldoening dat de bewoners het zo leuk vinden om door ons bezocht te worden. Een huisdier levert elke keer weer veel gespreksstof op.

Silke & Jannie: 'Silke geeft graag liefde'

Silke is helaas overleden. Haar baasje Jannie wil haar verhaal graag blijven delen, omdat Silke zo’n mooie rol in het leven van bewoners speelde.

Silke was een hele aanhankelijke hond, die graag werd geaaid. Vooral als mensen haar zelf naar zich toe lieten komen. We bezochten wekelijks twee dames, die beiden elke keer weer uitkeken naar een bezoekje van ‘hun vriendin’.

Silke was een sociale hond die graag liefde gaf. En ik draag graag mijn steentje bij aan het brengen van wat gezelligheid in het leven van ouderen. Om die reden waren we begonnen met StaBij. Na een intake en training waren we gekoppeld aan twee dames in woonzorgcentrum Wilgenstede in Wolvega. Dat klikte heel goed. Bij de ene mevrouw dronken we koffie en water met een koekje en kletsten we gezellig. Met de andere mevrouw gingen we op pad. We wandelden een stuk en dronken vervolgens koffie in het restaurant.

Vriendin
Wat ik zo leuk vond, is dat beide dames Silke ‘vriendin’ noemden. Dan hoorde ik een van hen zeggen dat haar vriendin weer langskomt en dat ze daar naar uitkijkt. Prachtig. Daar deden we het voor.